Sabah ki işimiz kalsa akşama Artık gurbet oldu benim durağım Yorgun gönlüm ara ister Şu fani dünyada yaptım yapımı Cevahir satarım bir alan olsun Bir gaflet ki sarmış bütün âlemi Gürkanider gel kulak ver bu sese Konağımda misafirim yar idi Gürkaniyem kavuşmadım hiç vara Anam sabah erken tandır yakardı Haz alırdım onan sohbet ederken Gürkanider zevkim kaçtı iyice Herkes gider akın akın Âşık Gürkaniyem neyleyim varı Dürüstlüktür elimizde sermaye Haberdarız bu ahvale biz çoktan Hem babasın hem kardeşsin hem ana Yarab şu dostumu kayır Nice sine dosttur diye inandım Bu dünyada iyilerin yok yeri Tüm ömrümü adadım müspet olan ilime Çalışanın hep canına okuyor Gönül arzu etmez geri dönmeyi Şiirin güzeldi hâsılıkelâm Bu ülkede hiç kimsenin ağarmasa derim başı Mümin olan aymaz değil demişti Arakadan konuşmam söylerim yüze Çılgınlık töre di yok oldu duygu Biz doğuştan ozanız nice sazlar görmüşüz Gürkaniyem akı seçtim karadan
Huzursuz oluruz düşeriz gama
Vatandaşım hepsi iyidir ama
Sarıkamış Karslı olmak ne güzel
Gün geçtikçe artar derdim merağım
Kırk beş yıldır vatanımdan ırağım
………….Ana ağlar baba ağlar yar ağlar
………….Düşünür garipler, “Gurbet” der ağlar
Hanım evde para ister
Ev sahibi kira ister
Nasıl dert etmem ki kardeş
Geçicidir alamadım tapumu
İhtiyarlık artık çaldı kapımı
Gelmese de olu gelse de olur
Gönlüm nazlı yara oy talan olsun
Bir bilet ver bana gişeci kardeş
Mevkisi fark etmez Kurtalan olsun
Sinemize sardık derdi elemi
Komşu komşusuna vermez selamı
Acaba dünyanın sonumu geldi
Sende gitme biri sana gelmese
Diyeceksen güvenim yok herkese
İşte aradığın o sırdaş benim
Benim için çok değerli kâr idi
Arzularım hep yanımda var idi
Bende bilmem bu ne işti dün gece
Hal bu ise dolaşmadım avara
Sezdirmedim asla acımı yara
İçimi yaktığım zamanda bile
Dumanı bacadan ince akardı
Taze ekmek nede güzel kokardı
Artık o lavaşta eser kalmadı
Zaman gelir geçer idi çok erken
Ve sahnede haberini alırken
Bitirdim ağladım Çobanoğlu’na
Hakkın takdiridir gitmesin güce
En son program yaptık üç gece
Çobanoğlu yattı hazza elveda
Tedbirin al ölüm yakın
Hak sahibi bir gün hakkın
Almaz sanır insan oğlu
Her iki cihanda olmasa kârı
On sekiz bin âlemlerin serdarı
Onun bıraktığı iziyim dostlar
Boşa harcamak değildir bizdeki gaye
Okudum okudum yine okudum
Beni etkiledi iş bu hikâye
İçtikleri sular Kevser ırmaktan
Onlara müjde var Cenabı Haktan
Amenna ve seddek şehitler ölmez
Kolladın korudun yurt oldun bana
Sende yatar Hacı Bayram Mevlana
Sen canımdan kıymetlisin Vatanım
Gönlünü aşkınla doyur
Derdi gamı cayır cayır
Yansın gitsin çıra gibi
Ne yazık ki fazlasıyla aldandım
Sen mecnun deyince keremi andım
Dünyada ocağı tütmedi onun
Altın olsa para etmez eseri
Göster bana var mı sözünün eri
Tabidir ki üzülmemiz ondandır
Bütün gayem odur ki kavuşayım bilime
Karın tokluğuna ben çalışırım âlime
Cahillerin verdiği puldan uzak dururum
Sanki bir lütufmuş başa kakıyor
Nazileri çocuk sabi yakıyor
Böyle verir aldığını Almanya
İsterim ekmeği dostla bölmeyi
Mevlam nasıp etsin burda ölmeyi
Yeter gurbet elin cefasın aldım
İçinden geleni yazmıştır kalem
Gönülden gönüle bir makbul selam
Sizi görmesem de vermiş gibiyim
Dökülmese analarım gözlerinde akan yaşı
Yüce Allah bol bol vermiş herkesin var olsa aşı
Hem vicdanım rahat olur hem de ben rahat olurum
Hele hele yobaz değil demişti
Bu kıldığın namaz değil demişti
Şairlik yunustan armağan bize
Zaten dedi kodu yakışmaz bize
O kadar meylimi verdim ki size
Sizin gibi dosttan geçemiyorum
Gün be gün geçtikçe artıyor kaygı
Eskide büyüğe var idi saygı
Yaşlılara hürmet yok oldu gitti
Özünü beğenmeyen nice yozlar görmüşüz
Çıkarına karaya beyaz diyecek kadar
Ne dümenci hilekar madrabazlar görmüşüz
Bir şey diledi mi Yüce Yaradan
Hangi engel var ki çıkmaz aradan
Kavuşursun kavuşursun üzülme
Kayıt Tarihi : 24.7.2009 20:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Antoloji.com’e üye olan arkadaşlarının sayfasında ki Şiilerine yaptığım yorumlardır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!