b e n, aşk içiyorum kadehlerce
en iyi hangi mezeyle içildiğini bilmesem de,
kendim için sadece tatmak istediğim aşkları seçiyorum,
b e n, evrenin merkeziyim
b e n, evrenin en vazgeçilmeziyim
b e n, katıksız sevgiyim
ana rahminden henüz çıkmış gibi masumum
korkusuzum
derin ve uzak görüşlüyüm ve bilgeyim
bilgiye açım sınırsızca
hiçbir gölgem yok
ben, yalnızca ışığım...
bu saatler yoğunum
onun için ağırım
kristal dünyalara vurgunum,
sabun köpüğü gibi incecik,
içi dışı bir,
yoruma gerek yok,
iyi biriyim.
yürekli ve atılganım,
bir tutmayın beni onlarla,
şu eşcinsel züppelere hiç benzemem,
siz de tanıyabilirsiniz beni, gariban duruşumdan.
ben kendim ödüyorum hayallerimin bedelini,
para biriktirmiyorum hortumlanan bankalarda,
ülkeyi peşkeş çekenlere oy vermiyorum.
ben kapitalistler gibi değil,
bir eşek gibi çalışıyorum.
ben hayvanlar gibi değil,
bir insan gibi yaşıyorum.
bir de türkü söylemeyi seviyorum;
kafalarımız iyi ise,
üç-beş arkadaşla birlikte,
alaman usullü masalarda;
ben kendimden memnunum ya,
elalemden bana ne!
ben ne yaptığımı biliyorum…
Kayıt Tarihi : 14.10.2012 22:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!