Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Bazen hiç çareniz kalmadığında, kalan tek
çareniz vardır: “ Herşeye rağmen mutlu olabilmek!..”
Zor, fakat gereklidir bu. Zira ötesi, insanın içine
düşebileceği yokluktur.
(Bizim Sevgi Bağları 23)
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta