Yorulmuşum. Yorulmuş…. Yorul... Yor...

Rüyasız ve riyasız geceler içinden hep gölgelere sesleniyorum bir kurtarıcı bir ilah göndersinler diye... Dev görünüşlü küçük yürekli hatta yüreksizler geliyor her daim yol sapağıma her daim es geçiyorum devlerin küçük aşklarını.Bana cüce gibi görünen ama dev gibi seven lazım geldiğinden.. İçerimde gün yüzüne çıkmamış gözyaşlarım mevcut beynimin içini,yüreğimin iştigal bölgelerini, göz pınarlarımı kemiriyor ruhumu sömürü altına alıyorlar adeta.. Yüreğimin tam ortasına deniz kıyısındaki kumdan,kova ve küreklerle şatolar yapıyoruz çocuklarla birlikte.Tüm ihtişamıyla duran şatomuzu bir dalga umutlarımızla,hayallerimizle,sevdalarımızla,masallarımızla birlikte alıp götürüyor acımasızca ve fütursuzca... uçan balonları,uçurtmalarla birlikte salıyorum yüreğimmin içindeki yek avaz bağıran acılarımla birlikte gök-yeşile doğru huzur bulsunlar,huzura kavuşsunlar,huzur olsunlar diyerekten... Kelimeler hunharca meyl ediyorlar aklı yüz binlerce karış olan akıllarımıza... Hayallerimiz bir acı silsilesine maruz kalıyor uzunca bir asır,tefekkürü olmayan,asli olmayan bağnaz bir şekilde sürüyor böyle… Yokluk,yalnızlık hissi tebelleş etmekte tüm benliğimi... Ruhumun,bedenimin içerisinde benliğim gayesiz gayesiz kaldırımlara çarpıp çarpıp düşüyor,aklımla yüreğimin kavşağına... Gözler, sözlerle iş birliği etmiş misali tevekkürsüzce iştigal etmeden gidiyorlar bir bir...Bilahare dönüp dönüp nahoş bir tebessüm fırlatıyorlar… Bense tamamen yorgun düşmüş bir dervişim artık aşk uğruna, sevda uğruna,sevgi uğruna,huzur aramak uğruna atıldığım yollarda bitap düşmüş bir dervişim... Yorulmuşum. Yorulmuş…. Yorul... Yor...