‘ Soytarı bakışlı insan doğurmasın artık analar, çoğaldıkça azalıyor sevgi dilimiz. Küfürle kini mayalıyor cellatlar, utanmasın diye kibrimiz’..
Hırpalanmış tohumlar yüzüyor çürük tarlalarda
Rüzgâr piç bir şarkı söyler birazdan buralarda
Kıyılıyor içim nicedir peşrevsizim ben çayırlarda
İnsanlık körelmiş bir urgan, asın beni masallarla
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman