1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Ağlayan kalemim
Yazmaz ömürlerimin yareniyim
Ne kadar yaşabilirsem şairliğim
Gecenin ucunda her zaman çay dibinde sözlerin...
Eğer bir insan benim canımı bir kez olsun yakıyorsa onu geçmişte tanımak yerine onu unutabilmeyi başarabilirim. Onu hiç tanımıyor gibi arkama bile bakmadan çekip gidebilirim.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta