1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Ağlayan kalemim
Yazmaz ömürlerimin yareniyim
Ne kadar yaşabilirsem şairliğim
Gecenin ucunda her zaman çay dibinde sözlerin...
Eğer bir insan benim canımı bir kez olsun yakıyorsa onu geçmişte tanımak yerine onu unutabilmeyi başarabilirim. Onu hiç tanımıyor gibi arkama bile bakmadan çekip gidebilirim.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta