1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Ağlayan kalemim
Yazmaz ömürlerimin yareniyim
Ne kadar yaşabilirsem şairliğim
Gecenin ucunda her zaman çay dibinde sözlerin...
Eğer bir insan benim canımı bir kez olsun yakıyorsa onu geçmişte tanımak yerine onu unutabilmeyi başarabilirim. Onu hiç tanımıyor gibi arkama bile bakmadan çekip gidebilirim.
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!