Yorulmaz Şiiri - Selva Durmazemir

Mevsimlerden sonbahar olsa bile
Yapraklar sararıp düşse yerlere
Gözyaşın yağan yağmurla raks etse
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Acılar çöreklense hep kalbine
Yanıp dönse yürek yangın yerine
Çile yağsa yağmur gibi üstüne
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Günler dönüşse bir bir gecelere
Seni birtek karanlık sahiplense
Yıldızlar gibi yalnız kalsan bile
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Hüzün gazel olup yağsa üstüne
Hüzzam makamıyla dönüşse besteye
Düşsen de dilden dillere ne çare
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Geçse yıllar hüzünlü bir şekilde
Kederin sana arkadaşlık etse
Vakit saat dolsa nihayetinde
Kalp hiçbir zaman sevmekten yorulmaz

Çünkü hilkatinde yorulmamak var
Mayasında ebedlere uzanmak var
Kalp öyle büyük öyle muhteşem ki
Küheylanlar gibi koşmak doğasında var