Yorulmadın mı? Şiiri - Şimal Niğbolu

Yorulmadın mı?
Sana uzanırken bu naciz ellerim, sen itelemeye, örselemeye yorulmadın mı?
Bir insan daha ne kadar inat edebilir, gözünün bebeğine kadar sevildiğini bildiği birine.
Bir insan daha kaç gece umursamadan yatabilir, başkasının ıslanan yüzüne değe değe.
Bir insan daha ne kadar acımasız olabilir, ona tüm merhametiyle yaklaşabilen birine.

Yorulmadın mı?
Kurduğun neyin hayaliydi ki, ben bozdum.
Kimin hikayesine kahraman olmayı diledin de, hayatına süpriz oldum?
Neyin pişmanlığı bu bitip tükenmeyen de, yeni yeminler ettirdi sana?
Neden ve nasıl hep susabiliyorsun hala, bu kadar biriktirdiğin cümlelerin varken?

Yorulmadın mı?
Masumane duran o güzel yüzüne inat, içinde biriktirdiğin öfkeni kusmaktan kendini alıkoymaya.
Mecburiyetlerin sanki tüm hayatını mahvediyormuşcasına, birine tüm bu anlamları yaşatmaya.
Cesaretsizlikten mi? Mahcubiyetten mi neden bilmiyorum ama üzerindeki bu ölü toprağını atamamaya,
Yorulmadın mı?