Yorulmadım Şiiri - İbrahim Halil Demir

Sana seni seviyorum demekten,
Verdiğin ağıları ölesiye içmekten,yorulmadım.
Gece gündüz seni düşünmekten,
Daim sana mısralarca şiir yazmaktan,yorulmadım.
Büyüleyici gözlerine bakmaktan,
Uzaktan seni adım adım takip etmekten,yorulmadım.
Aynalarda suretini aramaktan,
Sana güzel görünmek için saçlarımı taramaktan,yorulmadım.
Gönderdiğin mektupları defalarca okumaktan,
En güzel cevapları yazmaya çalışmaktan,yorulmadım.
Gördüğüm güzelleri sana benzetmekten,
Rengarenk gülleri senin için dermekten yorulmadım.
Saçlarına kır çiçekleri takmaktan
Geleceğimiz için mutlu hayaller kurmaktan,yorulmadım.
Issız ve sensiz gecelerde kalbimin sesini dinlemekten
Geceler boyu gözlerime uykunun girmeyişinden yorulmadım.
Seni sana sormaktan yolunu gözlemekten
Ulu dağların arkasında seni aramaktan,yorulmadım.
Hatırın için her olur olmaza boyun eğmekten,
Suya hasret çorak arazilere fidan dikmekten, yorulmadım.
Güneşin doğuşunu ayın batışını seyretmekten,
Yıldızlarla semaya ismini yazmaktan,yorulmadım.
Aklıma geldikçe evimin duvarlarına resmini çizmekten,
Hazan mevsiminde patika yollarda sensiz yürümekten,yorulmadım.
Sevdiklerimin çocuklarına adını vermekten,
Sana toz kondurmamak için kavga etmekten,yorulmadım.
Falcılara gidip senin için fal baktırmaktan,
Derviş meclislerine gidip seni dilemekten,yorulmadım.
Seher vaktinde kuşların cıvıldaşmasını dinlemekten
Yorgun yüreğimin en güzel köşesinde seni ağırlamaktan yorulmadım.
Bir gün aniden kapımın tokmağını çalabilme olasılığından,
Evimin içine güneş gibi girip aydınlatma umudundan
yorulmadım.
Evimdeki reyhanlardan seni koklamaktan,
Onları sularken seninle konuşuyorcasına sohbet etmekten,yorulmadım.
Işıklar söndükten sonra hayalinle mutlu olmaktan,
Ve mutluluğumun resmini yapabilmekten,yorulmadım.
04.07.2005