Yoruldun Gönlüm Şiiri - Sedat Kocabey

Bir vefasız yaktı ikimizide
Çoşkun bir nehirdin duruldun gönlüm
Bölmedi yıllardır yükümüzüde
Sende benim kadar yoruldun gönlüm

Hasreti üstüme yıkıp da gitti
Bir gece habersiz çıkıp da gitti
Kalbime kurşunlar sıkıp da gitti
Sende benim kadar yoruldun gönlüm

Sanada çektirdim her bir cefayı
Hiç nasip olmadı sürmek sefayı
Bilmem gören varmı yardan vefayı
Sende benim kadar yoruldun gönlüm

Yıllardır yokuştum düzüm yok sana
Ne desen haklısın sözüm yok sana
Yeni bir aşk için yüzüm yok sana
Sende benim kadar yoruldun gönlüm