Deli Şiiri - Orhan Demirtaş

Sen benden gittiğin gün aklımdan başka her şeyimi yitirdim.
…..Deli-miyim? Ben şimdi. Yoksa ölümü. Bilmiyorum

Ey sevdası yol gösterenim.
Uzak durma benden ne olur, sen yakınken daha iyiyim.
Belki de o yüzdendir, ben seni kendime her şeyim saydım
Unutursam ölürüm

Sessizce acılar içinde iç çekerken bile gülerek ben,
….Ömrümce hep seni mutlu etmeye çalıştım.

O yüzden, hesabı da kitabı da ben Allah'a bıraktım

İyiydim, Hayalimdin. Kaderim olsan çok daha iyi olurdum oysa.

Şimdi söyle bana, böylesi bir gidişle hangi toprak çöl olmaz,
Artık yağmur yağsa ne olur, kurudu mısralarım.
Allah aşkına sen nasıl bir çiçeksin ve köklerin hangi dilsiz kalemde saklı
Bedenim çok yoruldu kalbimi taşımaktan
Sonsuzluk gibi bir şeysin sen, ayaklarım git git hiçbir yere varmıyor

Anla işte sevgilim, ben sende sevmeyi bitirdim.
Yine de gitmek istiyorsan git, sen bilirsin.
Güzel sevenin sevdası er ya da geç elbet bulur sahibini. Unutma

Sevgilim,
Ben senin gözlerinde yeşili gördüm baharı unuttum.
Varsın, gülüşün, duruşun senin olsun
Sen sadece bakışlarını ver bana.
…….Gözceyi iyi bilirim ben.

Yalnızlığı çoktan öğrendi tenim, yokluğunla korkutma beni.
Senin ışığınla yol almadım ki, bana sırtını döndüğünde karanlıkta kalayım.

Sevmenin ne demek olduğunu,
Asıl ben seni sevmekten vazgeçtiğim gün anlayacaksın.

Kederim oldukça derindedir,
En iyisi ben bundan sonra seni hiç yazmayayım.
Çok sevdim olmadı, güzel sevdim olmadı. Yoruldum vazgeçmekten.
Biz en iyisi bu dünyaya hiç gelmemiş gibi davranalım seninle bundan sonra.
Hayatımızda kaybedecek biri kalmaz, yalnızlığımızı severiz belki o zaman. Kim bilir.

Varsın vicdanın artık hangi dilde düşünürse düşünsün,
Belki mesafeli, belki de pişmanlıklar içinde olacak,
…Benim ise aklım hep sende kalacak, biliyorum.

Sen en iyisi gel yine de beni çok sev,
………Zira bu gidişle gönlüm sana çok benzeyecek.
Anla beni sevgilim, bu bir ihtiyaç değil, ebedi bir sevgiye sığınma talebidir.

Ne kadar çabalarsam çabalıyayım,
Ayakta durmaya halim yokken bile, sen benim hayatta kalma sebebim oldun.

Gideceğin varsa bile gitme içimden ne olur,
…………………Yeniden gelen başkasıyla sınama beni

Kal, İster her şeyim ol, istersen hiç bir şeyim.
Yeter ki kırılan kalbimin içinde sağlam kal.

Bir delilikten arta kalan
…..Şu her şeyden eksik hayatta, bana kendimi iyi hissettiriyorsun.

Birçok yanılgıdan sonra dünyanın en ücra köşesine çekilmişken ruhum,
Sen, tıka basa içime doldurduğum en doğru insansın
Oysa yine aynı sen, gözlerin açıkken bile hiç bir zaman görmedin beni.
Birde kapat öyle bak istersen, o zaman görürsün belki ben gibi seni seveni

Ne bir hâkim, ne bir yasa, ne eksik, ne bir fazla,
Gel sen en iyisi, erken gittiğin için önce kendini yargıla

Böyle emretti bana son zamanlarda olur olmaz her şeye akan gözyaşım.

Böyle öğretti bana sensiz kocayıp aklaşan ileri yaşım.

Ve ben bugün bile hala eskisi gibi
..hissediyorum,
....görüyorum,
.......ağlıyorum,
............gülüyorum,

Lakin sensiz,

...Yaşamıyorum...

Orhan Demirtaş