Yoruldum Ustam Şiiri - Celal Ateş

Öyle Bildiğin Gibi Değil Be Ustam
Anlatmak Her Neyse De, Ben Anlatamamaktan Yoruldum
Gözümün İçine Baka Baka Ağardı Saçlarım
Dinlenmek İçin Oturduğum Taşlara da, Dalmak İçin Baktığım Dalgalara Da Boğuldum Be Ustam
Gülüşünde Cenneti, Hüznünde Cehennemi Çok Kez Yaşadım
Her Günün Her Dakikasında, Onunla Güler Onunla Ağlardım.
Kurudum Kaldım Bir Şey Yapamamaktan
Bakıp Bakıp Derdimi Anlatamamaktan Yoruldum Be Ustam
Kadıköy'de Eminönü Vapuruyla Duygularımı Kendimle Getirmekten, Gidişine Bakıp Bakıp Kahrolmaktan
Seviyorum Seni Diyememekten Yoruldum
Çok Kez Savruldum Rüzgarıyla
Çok Kez Kırıldı Kanatlarım Kanatlarıyla
Hayır Demesinden Değilde, Bakışındaki Umutsuzluktan Korktum Be Ustam.
İtiraflarım Da Kalmadı, Edebimde
Her Bakışına Sarhoş
Sokak Sokak Onu Yüreğimde Taşımak
Küfre Sevk etti Be Ustam
Uzun Zaman Olmuştu Görmeyeli
Kabuk Tutmuş Yarama Bir Yara Daha Açtı
Ben Onu Defalarca Yaşamaktan Değil de, Yüreğimde Defalarca Ölmekten Yoruldum Be Ustam
Sahildeki Martı Gibi Özgür Görünen
Bir Simit Parçasına Tutsak Olmak Gibiydi Bakışı
Bakışında Tutsak Olmaktan Değilde, Özgür Kalmaktan Korktum Ustam.
Ah! Ustam Ah!
Sevmekten Değil De, Sevilmemekten Korktum.