Yoruldum üstad Şiiri - Tuğba Akgül

İnsanlar yüreğime ağır geliyor üstad!
Bana doğru mu geliyor hepsi?
Ben kaçtıkça onlar beni tutup çekiyor,
Bir bilinmezlik gibi …
Hangisine gitsem üzüyor,
Yoksa ben miydim yoran herkesi?
Omuzları küçücük ama
Sırtında bir dağ gibi yükleri taşıyan …
Hep yalnız ama yılmadan,
Durmadan koşan ben mi?
Kim bilir belki de yanlış yöne doğru koşuyorum.
Kim bilir belki de koştum sanıyorum, duruyorum.
Fakat soluklanamıyorum...
Nefesim hezin hezin tükeniyor,
Gözyaşlarım akamıyor artık,
Yorgunluğum dile gelemiyor şiirlerimden başka
Herkes benimle ama ben kimsesizken
Ak gülün derdi beyaz kalabilmek miydi ?
Beyaz kalabildik mi?
Kirlettik mi?
Kirlendik mi?
Sahi biz ne yaptık ?
Hep birbirimize mi yaptık?
Oysa hayat birlikte güzel değil mi?..