İnsanların arkasından koşmaktan,
Saatlerce nasihat verip uyarmaktan,
Yaptıkları yanlışlardan alıkoymaktan
Yoruldum usandım tükendim artık.
Ona buna herkese akıl vermekten,
Hak etmeyen insanları sevmekten,
Sevdiğim kişiden aldığım hakaretten
Yoruldum usandım tükendim artık.
İkiyüzlü nankör insanları görmekten,
Görmemek için araya duvar örmekten,
Hatalarını görmezden gelip örtmekten
Yoruldum usandım tükendim artık.
Ben de kulum et kemikten bir insanım,
Benim de yanar yüreğim donar kanım,
Demir çelikten değil ki acımasın canım
Yoruldum usandım tükendim artık.
İbrahim Akbaş
11:21 14.05.2013
Kayıt Tarihi : 26.3.2018 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Akbaş 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/26/yoruldum-usandim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!