Yoruldum mükemmeli oynamaktan.
Olağanüstü biri değil,
sıradışı biri değil,
ulaşılmaz biri değil;
herhangibiriyim ben.
Ağlamak; yaşlarımı akıta, akıta ağlamak;
gülmek; delice gülmek,
kahkahalarla gülmek istiyorum.
Maskelere, çokyüzlülere, yalanlara
kanmadığımın varın ayırdına.
Sevmeyenlerimi,
ardımdan denenleri anlayan biriyim.
Herkesi sevmek, saymak zorunda değilim;
sizlerin gösteri yapmak zorunda olmadığınız gibi.
Korkmayın siz de,
haydi şimdi haykırın yüzüme,
sevmediğinizi beni..
Sadece kışta değil;
güneşin bağrında da üşüdüğümü;
tutkularımı, hatalarımı,
güçsüzlüğümü göstermek istiyorum sizlere..
Ben ne cam, ne can ressamıyım;
ne de bir kum heykeltıraşı.
Kıskancım, hırslıyım,
çaresiz, hatta acizim çoğu kere..
Ayıramam mavi bozulunca renkleri.
Karda, karayı gördüğümü biliniz artık.
Evet ben renk köründen de beterim..
Kızdığımda bağırmak,
ne varsa atmak, kırmak;
gerektiğinde vedayı,
terketmeyi yaşatmak istiyorum sizlere..
Bağışlayınız.
Bildiğiniz beni değil,
sıradan biri bulacaksınız karşınızda şimdi.
Yoruldum mükemmeli oynamaktan,
ulaşılmaz görünmekten yoruldum ben...
'Ben nasıl biriyim' diye sormuyorum sana...
Hayır; duymuyorum seni
çünkü çok yorgunum...
Sen de sus, birşey söyleme,
sen söyleme....
(sen söyleme-27)
30/11/2004
Nesrin GöçmenKayıt Tarihi : 30.11.2004 06:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Unuttular!
Hesapsızca, yalansızca, bir kalbinin olduğunu...
Unuttular!
Hoyratça tavırlarını, duygularını...
Unuttular! unuttular! unuttular!
Yaşamaya hakkı olan, bir insan olduğunu...
Önce, bebekliğinin saflığını...
Ardından, çocukluğunu...
Gençliğini;
Umutlarını, hayallerini, mutluluklarını,
Doyasıya yaşayamadığın, hüzünlerini...
İnsan olmana dair, ne var ise!
Hoyratça yaşayamadığın, duyguların gibi, çaldılar...
Aynı, şuAn yaptıkları gibi!!!
İstediğinde sevemedin!
Sevdiğinde ise, görüşemedin veya kavuşamadın...
' Kız 'sınya! narin olmalıydın, Onlara göre!
Erkekçe sevemezdin öyle, futursuzca, bilinçsizce!!
Unuttular!
İsteklerinin, arzularının, tutkularının olduğunu...
Unuttular! unuttular! unuttular!
Bir, kadın olduğunu...
Hep horladılar, dışladılar seni!
' Kadın 'sınya!
Evde otur, bulaşıkları, çamaşırları yıka!
Köle... kölesin ya!
Çilesi bitmeyen, yüzünde, bedeninde, mor menekşeler açan... Bir annesin!!!
Unuttular! unuttular! unuttular!
İnsan olduğunu...
Sevgi ve saygılarımla kalman dileğiyle
Gönül evimin annesi
Selam ve Sevgiler
ulaşılmaz görünmekten yoruldum ben...
pek çoğumuzun duygularına tercüman olmuşsunuz,yüreğinize sağlık sevgili nesrin
TÜM YORUMLAR (11)