Yoruldum Sevğili

Ölüm sessizliği sardı bedenimi,
Neden diye sorma sakın!
Çünkü sensin sebebi.
Yüreğim yangın yeri şimdi.
Acılarımmı:
Bilmiyorum, belki geçer,
Belkide hiç geçmez..
Yakışmadı yarim sana,
Yakışmadı bu gidişin.
Yoruldum seni sevmekten.
Çünkü: bir varmış,
Bir yokmuş gibisin.
Neden böylesin?
Söyle,be sevgili...
Bir açıklaması varmı gidişinin..

Neden diyorum neden?
Neden sessizce çekip gitti.
Ya ben çok sevdim onu,
Ya da o hiç sevmedi beni.
Belkide sevgimi kabullenemedi.
Üç günlük sevdaydı belkide,
Ya da yüreğini avuttu benimle.
Her şeyin cevabı sende gizliydi,
Sende çekip gittin sessizce.
Ben yine cevapsız sorularla,
Kırık dökük bir halde,
Ortada kaldım öylece..
Geçde olsa anladım sonunda.
Vefasızmışsın sen sevgili...

Hayat bu imtihanla dolu,
Bana da sen geldin iste.
Sendin benim hayat sınavım,
Belki ağır olacak ama:
Ben hiç bu kadar yorulmadım.
Seni sevmek, hiç kolay değildi.
Dedim ya sevgili, zordun sen.
Oysa ben zoru severim aslında.
Yapamadık işte olmadı seninle.
Çünkü bir vardın, bir yoktun sen.
Her defasında sessizce,
Arkana bakmadan çekip gittin.

Benim tek günahım,
Sadece seni sevmekti.
Sebepsiz gel gitlerinle,
Yıktın hayallerimi.
Her şeyi mahvettiğin gibi,
Hayattan da soğuttun beni.
Sayende güvenmiyorum artık,
Hiç kimseye..
Dönme bir daha, dönme geri.
Üç günlük sevdaymış sendeki.
Seni bilmem ama:
Ben çok yoruldum sevğili....

Şiir : Serdar ince