Yoruldum Senden Şiiri - Şair Ötükenli82

yoruldum senden
hiçbir varlığı olmayan hiçliğinden
seni pat diye başköşeye yerleştirdiğim kalbimden
sana güvenen sol yanımdan,sağ yanımdan,her yanımdan!
seni beklemeyi bile içinde sen varsın diye zevk haline getirmekten..

bir heyecan içinde kelebekler uçuşturup kilometreler aştım ya
heyecandan da soğudum
buz gibiyim şimdi içim yanarken
gözüm açık; ama göremiyorum...

kısacık zamanda senli yol çizdim
yalnız kaldım ve yollardan da yoruldum...
tebdil-i mekanda ferahlık vardı
ben o ferahlıkta boğuldum!

gözlerini gökyüzüm yapıp gece gündüz bekledim ve
zamandan da yoruldum..
yeniden sevebilir diye inandırdığım kalbimin murat atının
dörtnala giderken ayağını kırdın
kırlardan,ovalardan,sana çıkan yollarda asilce dolaşmaktan yoruldum...
adının baş harfini kendime alfabe yapıp yanıldığımdan beri
okumaktan,öğrenmekten,keşfetmekten yoruldum!

sözünün geçtiği her yerde içim şenlendi bir zaman
adın umudu çiğnediğinden beri
sevinçlerden,şenliklerden yoruldum...