Yoruldum özlemekten

Annem..!
Bunları sana bir gece yarısı ayın şavkında
Yüreğimin kalemiyle yazıyorum
Yine odamdayım bak hasretinde yanımda
Bir sen yoksun

Ben ağlarım kokuna hasret, hayalin gözyaşımı siliyor bak
Her kaçırdığı damla yüreğime damlıyor annem
Gözlerinin ötesindeyim sensiz bir yerde

Her sabahım gecemin hikâyesinden kalan
Her kelimem hasret özlem misali
Hiç bir şey özlemini gidermiyor annem

Çıkıp dolaşıyorum gündüzleri bazen
Her gördüğüm insanda bir sahipsiz bakış var sanki
Birinde o saçlarına yıllar yağmış abim
Birinde gözlerimi dolduran sensin annem

Sonra dönüyorum eve boynu bükük gözlerim dolu
Dalıyorum hayaline var gücümle yatağımda
Uyuyorum bedenine sarılıp yanımda hissettiğim

Beni hep yolcularken ki halin gelir rüyama
Uyanırım yıkarım göz yaşımla resimlerini
Her gece her gece

Düşünürüm sonra titreyerek acaba diyorum
Son bir kez sizleri görür müyüm bir daha
Yoksa siz mi görürsünüz beni kefende son defa