Yoruldum Hayat Şiiri - Barış Yeşiltaş

YORULDUM HAYAT

Otuz senedir, durmadan çalış, çalış,
Bu böyle, nereye kadar, devam edecek ?
Ne borçlar bitiyor, ne de harç,
Aksine, borçlar her defasında, daha da yükseliyor.

Emekli olunca, rahat ederiz dedik,
Verdikler, üç kuruş, harca harca bitmez,
Mümkünmü, bu maaşla, ek iş yapmamak ?
Ölene kadar, çalışmak zorunda bırakılıyoruz.

Bütün bunlardan, yoruldum be hayat,
Ya benim, yüzümede gül,
Ya da, bu emanetini al benden,
Çok yordun beni, hayat.

Ev kirası, krediler, kartlar derken,
Cepte beş kuruş kalmıyor,
Ek hesap dan, harcamaya başlıyoruz,
Hep dibi görmekten, yoruldum be hayat.

El alem, yazlıklarda tatil yaparken,
Ben, kara defterle, hesaplaşma peşindeyim,
Doluya koyuyorum almıyor, boşa koyuyorum dolmuyor,
Böyle yaşamaktan, yoruldum be hayat, çok ama çok yoruldum.



YAZAR: BARIŞ YEŞİLTAŞ
TARİH: 04.06.2024
SAAT: 14:00