Yoruldum be hayat...
Geceye yalvarmaktan, şafagı saymaktan.
Yoruldum gözlerimde muson yağmurlarını ağırlamaktan.
Kirpiklerimdeki sisde defalarca kaybolmaktan.
Yoruldum hayat içime ağlamaktan ,suskunluğum da hapsolmaktan
Duyulmayan çığlıklarımdan,sessiz duvarlarından, tavana astığım hayallerimden dahi yoruldum.
Her gece iydam ettiğim yüreğimden
Yoruldum işte yoruldum
Kendi celladım olmaktan yoruldum.
Zamanın kumlarında savrulmaktan
Bölük pörçük uykularda debelenmekten
Yoruldum işte gece ışık olmaktan yoruldum...
Ac artık perdelerini üşüyen ruhum ısınsın.
SuZi
Kayıt Tarihi : 8.1.2024 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!