Kalbinden sevdamı kesip attırdın
Umut yelkenine sarıldım ey yâr..!
Yaşanmış maziyi esip attırdın
Bu kaçıncı deprem yarıldım ey yâr..!
Senden ömür değil bir an istedim
Ufkuma doğacak bir gün istedim
Çıkmaz sokağımda bir yön istedim
Peşinde koşmaktan yoruldum ey yâr..!
Düşmanım bile dost görünür oldu
Mutluluk kedere bürünür oldu
Gururum yerlerde sürünür oldu
Ayaklar altına serildim ey yâr..!
Pes etti yüreğim nerdeysen çık gel
Küskün kaderime yeniden ak gel
Çöl sıcaklığıyla dünyamı yak gel
Cehennem koruna sürüldüm ey yâr..!
Cebren toprağımı eşiyorum ben
Sevda ateşinde pişiyorum ben
Ömür takviminden düşüyorum ben
Ecel bohçasında dürüldüm ey yâr..!
Aysel Tarcan/Sevda Şairi
Kırkllareli-Babaeski
Kayıt Tarihi : 26.11.2012 19:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (69)