Yoruldum elbet,
Hem de çok yoruldum…
Sevgiyi yaşayamadan
Sevgiyi anlatmaktan.
Sahiplenmediğim güzellikleri,
Sahiplerine anlatmaktan.
Görevliye görevini,
Sorumluya vebalini
Kul hakkını söylemekten,
Şuursuza gerçeği,
İzansıza doğruyu,
Merhametsize vicdanı
Hatırlatmaktan yoruldum.
Masumlara vurguncuyu
Talancıyı, yılanı ve çiyanı,
İnsana insanlığı
Anlatmaktan yoruldum.
Fikrimi cephane,
Kelimeleri kurşun,
Kalemi namlu yapıp
Hainle, vurguncuyla,
Münafıkla ve fasıkla
Savaşmaktan yoruldum.
Mazlumla ağlamaktan,
Cahil ile yol almaktan,
Her cephede yalnız kalmaktan
Namert kurşunu ile yaralanmaktan
Dost tuzağında çırpınmaktan
Kardeş tüccarları ile boğuşmaktan
Yoruldum elbet…
Güç ver Ya Rabbim
Sabır ver, metanet ver…
Hasan Özünal
Karaman - 2016
Kayıt Tarihi : 7.2.2016 23:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!