Yoruldum dostlar Şiiri - Savas Yeter

yoruldum hayat yalandan gülmeye
insanlarin yuklerini sırtıma yuklemelerıne
derdıme kederime ahlar vahlar cekmeye
salina salina dertleri bırakıp gidenlere
ömrümün son hazin baharinda
sessizlikleri arar oldum yannizken
ben ne yaşadimki varken siz
yokken ben varken siz
yüksek duvarlarınız vardı
erişilmez karekterleriniz egolariniz
ben ben dıyen dilleriniz
paylasmayı bilmeyen sözleriniz
yoruldum yoruldum hayat
yalandan gülmelere mutlu görünmelere
bana anlamsiz yüklediginiz
dertlerinize sırtımdan inmeyen
manidar menfatinize yoruldum
nasil anlatayim şimdi yilardir
anlamadiginiz beni sizlere
sevmek yada merhamet durun
yoksa dert dinler derman bulur
desem kendime nasil anlatayim size
sizler vardiniz ben yokmuş gibi
ben vardim ilaç gibi derman gibi
sizlere yoruldum yoruldum
beni anlamayan bensiz sizlere
sözlerim agirdir suskun
agzimi actirma benim