Yoruldum Dostlar.

Yoruldum Dostlar…

İki sonsuz arasında
Zamanın kucağında bir kuru yaprak
Rüzgârlara teslim.
Nereye götürürlerse
Düşe kalka…

Kara ve deniz
Dünya bundan ibaret değil mi?
Sahil boyu bildik kumsal
Ve o kumsalda izler
Kabaran dalgalarla izleri
Alıp götüren denizler...

Sayılar kalabalığı
Ve sorular yumağının
Sarmalı içindeyim...

Nedir?
Niye?
Nasıl?
Niçin?
Neden?
Nereye?
Ne kadar?
Ne zaman……?

Esen rüzgârlar
Fırtınalar
Çakan şimşekler
Düşen yıldırımlar
Sonra yağmurlar yağmurlar…
Yağmur rehavetinde oluşan sisler
Yükselen bulutlar
O bulutlarla ufuklarda kayıp olan umutlar..

Ezel ve ebet
İki sonsuzluk...

Varla yokun
Geceyle gündüzün
Bilinenle bilinmeyenin
Birbirini kovaladığı hengâme.
Karanlıkta gördüklerini
Işıkta göremediğin zamanlar
Sınırları patlatırcasına zorlayan akıl
Tefekkür, tezekkür
Ve mutlu bir yorgunlukla
Teşekkür...

Cüsse zayıf yük ağır
Diz çekmiyor
Kulak sağır.
Yoruldum dostlar yoruldum
Beni uçsuz bucaksız mesafelerde.
Sorular yordu...

05-08-2018 Amasya
Seyfeddin KARAHOCAGİL