Yoruldum artık.
Ne dua etmek geliyor içimden
Nede küfür etmek, içimdekileri dökercesine
Yürüyüp gitmek istiyorum her yerden
Kendime bile yabancı olduğum bir mevsimde
Önümde ne var, arkamda kim kalmış bilmeden
Ya da nerede bitecek yolum hiç bilmeden
Sadece gitmek istiyorum
Deniz kenarı, çöl, yıkılmış bir kent yada karanlık bir zindan
Önemi yok, nerede olduğumun ne yaptığımın
Acının olmadığı bir yer söylesinler bana
Bu dünyadan göç edene kadar
Var mı öyle bir yer
Var mı insanlardan uzak, Allah'a yakın bir ölüm...
İnsanları Sevindirmeye, ve onları unutmaya çalışmaktan çok yoruldum, çok...
Kayıt Tarihi : 12.11.2015 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dizlerim sağlamda, yüreğim toprağı avuçluyor yinede!
![Lokman Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/12/yoruldum-cok.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!