bu pencere hayatın bir parçası canım
her akşam saat sekizde şarabımızı ve sevincimizi paylaşırız
bu uçurum düşlerimizde canlanır
ve bir ateş gibi harlar yangınımızı
insan elbette karanlığın içinden de çıkar
bu küskün yaralarımız bizi evinden kovar
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta