Yoruldum Başkalardan Şiiri - Ferda Çalışkan

Yoruldum başkalardan
Kendi gökyüzüme başkaların bulutlarını taşımaktan.
Yoruldum
Baharlarıma gözlerimin nemiyle yabancı olmaktan,
Sol yanıma sözlerimin demiyle yalancı olmaktan.
Gözlerim başkalardan bakar,
Sözlerim başkalardan dillenir,
Hislerim başkalardan akar ,
Ben bana başkalardanım.
Yolumu bulamadım ben
Bir başta oturur ağlarım ;
Başkalar toprağına gömülmüş
benliğimin başında.
Yoruldum ben,
Bendeki beni yeşertmek için
Kendime başkalardan damlamaktan.
Ben artık damlamak değil,
Kendimde yolunu bulmuş
gürül gürül bir nehir olmak istiyorum.
Zihnimin ücrâlarında sakladığım,
Buram buram ben kokanları
Düşünmek istiyorum.
Ruhumun tozlu raflarında bıraktığım o hisleri
Bendeki bana sarılarak hissetmek istiyorum.
Adımlarıma ektiğim umutsuz ihtimaller var diye,
Ardımda bıraktığım gözlerimle
hayata bakmak istiyorum.
Yoruldum.
Ben, ben olmak istiyorum.
Ağlatır benden ötesi yahut benden berisi.
Beni bana fısıldayan,
bu bedenden gerisi.
İçimin harflere aktığını hissediyorum;
Evet, bu konuşan benden birisi...
Bu sefer dinleyeceğim bu sesi
Çünkü yoruldum
Bendeki benden kaçmaktan.
Ben benden neden kaçarım,
Var gibi benliğimde mayın.
Ben benden nereye kaçarım?
Söz geleceğim kendime;
Beni benden almayın...