Yoruldum Baba Şiiri - Baki Ortak

Düştüm de kalkmadım yollarım suskun
Ömrümden eksildi baharım hüznüm
Gözlerim nem dolu içimde hüzün
Geceme dert düştü yoruldum Baba

Yollarım yokuştu dizlerim çöktü
Geceler dert oldu gündüzüm söktü
Gönlümde bir umut filizken döktü
Ömrümden yâr düştü yoruldum Baba

Fırtına misali savurdu yıllar
Ne düştüm bildiler ne de anılar
Kader yükünü sırtıma vurdular
Bahtıma kar düştü yoruldum Baba

Hayaller kurarken rüzgâra verdim
Ne umut buldum da ne de dirildim
Gün oldu sustum da kendimi yedim
İçime har düştü yoruldum Baba

Gözlerim uykusuz dilimde dua
Gönlümü sardı da bin türlü cefa
Dost dediklerimden görmedim vefa
Gönlüme kor düştü yoruldum Baba

Kul Ortak neyler ki yazgısı böyle
Gönlümde aşk küskün düşlerim söyle
Yolum bağlayan prangalar bile
Dizime vur düştü yoruldum Baba

KUL ORTAK