Yoruldum Artık Şiiri - Ahmet Turan Altunsu

(Oysa sadece dinlemeni istemiştim)

hırçın dalgalarını izliyordum Akdeniz in
ta karşılardaki bir adacığın kıyılarında
özgürce kanat çırparken bembeyaz köpükleriyle,
bir gün batımının
'harişahteşem', lâkin
buruk şavkımaları altında
adeta kayboluyordu
o minicik ada
Akdeniz' in hırçın dalgaları arasında...

sonra 'ben' i düşündüm

koydum adacığın yerine kendimi
hayatın o acımasız dalgalar arasında boğulmamak için
nasıl çırpındığını / çabaladığını hatırladım
o dalga ben olmalıydım! ..
ben çarpmalıydım kıyılara acımasızca ve özgürce!
köpüklerim, yosun kaplı kayaları önce dövmeli
sonra okşamalıydı özür dilercesine

ah! .. ah o insancıl yapım! ..

ne çekiyorsam ondan çekmiyor muyum zaten? ! .

oysa hayatım boyunca
o dalgaların, hırçın / acımasız tokatlarına katlanmak zorunda kalmıştım!
o minicik ada hep 'ben' oldum
hem ilk çarpışmalarda verdim kendimden
hem de dönüşte
parçalarımı bir bir bıraktım
ılık sularına şerha şerha Akdeniz in! ..

ah be dalgalar!
ah o köpüklü ve hırçın / acımasız dalgalar! ..
siz 'ben' olmalıydınız, 'ben' siz olmalıydım

bir ada olduğumu fark edinceye kadar hep kandırdınız 'ben' i
kıyılarıma, birbirinden güzel
rengârenk taşlarınızı ve deniz kabuklarınızı
'hazine artıklarınızı' bıraktınız
geceleri ay ışığında kıyılarım
tıpkı yakamozlar gibi pırıl pırıl parladı, ışıl ışıl ışıldadı
insanlar doyumsuz ve hayran dolaştılar
hoyratça yağmaladılar kumsalımın 'davetli misafirleri' ni
usul usul dokunurken kıyılarıma
ve taşırken birbirinden değerli güzellikleri
her defasında coşup yeniden
ne bıraktıysanız kıyılarıma artakalan
yeniden aldınız
ve bıraktınız 'ben' i baş başa bütün 'yaratılış çıplaklığı' mla

deniz! ..
dalgalar! ..
ne zaman durulacaksınız? ..
hep mi böyle korkutacak, korkulacaksınız?
Hep mi böyle gövdeme
öldürmek istercesine
saldıracak, sarılacaksınız? ..

n' olur
n' olur nefes alırken gelmeyin! ..
yoruldum artık!

-12.10.2005 / Güdül / ANKARA
-Ahmet Turan Altunsu