Yoruldum Artık Şiiri - Melek Yılmaz

Geceyle birlikte sende geliyorsun aklıma ve yokluğunun acısı çöküyor yüreğime.
Bazı geceler sensizlik bir çığlık oluyor buz tutuyor yüreğim.
Gece sadece acı getirmiyor,acıyla beraber sende geliyorsun aklıma.
Sen umudumu ayakta tutan son kale,hayalini kurduğum hayatın anahtarıydın.

Yoruldum artık sensiz geçen günlerimin özleminden her sabah güne sensiz başlamaktan.
Yoruldum senin hayalinle yaşayıp o güzel gülüşünün aklıma gelmesinden.
Hayat bazen film replikleri gibi gidiyor alı koyamıyorum kendimi "bu da mı gol değil" demekten.
O sıcacık tebessümün,anılar,seni seviyorum cümlelerinin olduğu günleri özlemekten yoruldum.
Yoruldum artık gözü yaşlı ilerlemelerini izlemekten bir yabancıymışsın gibi davranmaktan.

Oysa bu biz değildik yanından ayrıldığım zamanlarda yanıma gelmeni özlemekten yoruldum.
Baksana şu halimize yanından ayrılalı bu sefer ben değil sen oldun.
Öyle bir ayrıldın ki geri dönmemek üzere.
Belki bir gün geri dönersin diye beklemekten yoruldum.
Aslına bakarsan ben seni sevmekten yoruldum....