Yoruldum artık gereksizliklerden,
Oysa hak etmediklerimdi bana sunulan.
Meleklerin duasını saklarken
Kalbimdeki gizli cennet,
Bir kuyunun başında deli buldum kendimi.
Avuçlarımda kendimi taşıdım,
Savurup attım kurumuş kuyuya,
Çakıldım kör karanlığa.
Arkamı dönemedim bile,
Yürürken çitin dışına.
Kendimi kör bir kuyuya tıkadım,
Kimseler bulmasın diye.
Kayıt Tarihi : 17.2.2010 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!