Yoruldum Şiiri - Fidan Aykut

Yoruldum; anlaşılmamaktan,
Sevdiklerimi, sevenlerimi 'dost' yapmaya çalışmaktan,
Yüreğime kulak tıkayıp mantıklı olmaya çalışmaktan,
Haksız ithamlarla yaralanmaktan.

Yoruldum; sevgime hak ettiği değeri bulamamaktan,
Güzel bildiğim insanları bir bir hayatımdan çıkarmaktan,
Sevdiğim gibi sevilmeyip, sevmeyi isteyipte sevememekten,
İncinmekten, yalnızlıktan, gözyaşlarından....

Yoruldum;
Dostluk limanımda huzur bulamayan okyanusun beni bilmeden yaralamasından,
Camdan bir vazo olan yüreğimin, her defasında parmaklarımın arasından kayıp tuzla buz olmasından,
Dipsiz bir sevgi kuyusu bulduğunu zanneden sevgi çiçeğimin, umutsuzca solmasından,

Yoruldum....

28.5.2001/ İstanbul