Bir bir gidiyor iyi insanlar
Sitem düğüm düğüm boğazımda
Tüyü dökülen kanat gibi çıplağım
Havamı çalıyorlar, öksüzüm dünyada
Havayı kötülük sarıyor, korkuyla
Dağılıyordu sisler, birkaç güzel sözle
Belini kırıyorduk, kinin, nefretin
Gücüm kalmadı, toprağı bekliyorum özlemle
Bu halde olan sadece ben miyim
Yüküme omuz veren, çıkmadı karşıma
Üfleyince sönen çıraya hasretim
Üflemeden karanlıklar çöktü başıma
Şaşırdım, günah keçisi sadece kader mi
Nerde dağın reddettiği yükü sırtlananlar
Tökezleyince, gölgen bile kaçıyor
Dişini bileyliyor, kana susamış sırtlanlar
Şafakta gülen güneşe, gülemiyorum
Işıkla alıp koynuna, takar mı koynuma zifiriyi
O da esir düşmüş müdür, birkaç yıldıza
Kayacak bir ışık için taç etmiş midir geceyi….
Can Akat
Kayıt Tarihi : 4.5.2025 21:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!