Yoruldum Şiiri - Yücel Şen Hazarca

Yoruldum İşte
Daha Henüz Kafamı Dinlemeye
Fırsat Bile Bulmadan
İnsanların Bende Dinlenmesinden
Yoruldum
Sesini Duymayı İsteyipte Duyamadığım
Sevgisine İnandığım İnsanların
Karşılık vermemesinden
Kandırılmaktan Yoruldum..
Her İstediğine Koştuğum
Hep Kendime Geç Kaldığım
Gündüzümden, Gecemden Yoruldum

Herkese vakit Ayırırken
Herkesin İhtiyaç zamanımda
Buldukları Bahanelerden Yoruldum
İyi Niyetimin Arkasına Sığındıklarından
Onlara verdiğim sevgiden yoruldum
Yoruldum gardaş Yoruldum İşte

Üzülmekten, Kırılmaktan
Yoruldum İşte
Beklemekten, Neyi Beklediğimi Bilmeden
Özlemektende Yoruldum
Değişir Belki Diyip Sabretmekten
Susmaktan Yoruldum
Gelmeni istiyorum İhtiyacım var dediğinde
Kuş Olup Uçmaktan
Sonra Hiç birşey Olmamış Gibi
Ertesi Gün Unutulmaktan Yoruldum
Avazım Çıktığı Kadar Haykırmaktan Yoruldum
Herşeyden Yoruldum gardaş
Yoruldum İşte

Kendimle Baş başa Kalıp Bana Sığınmaktan
Boş Şişelerle Dertleşmekten Yoruldum
Neden Durgunsun Sorusuna Cevap Aramaktan
Bunu Sormasınlar diye
Gülümsemekten Yoruldum
Beni Üzmelerinden
Beklen tilerimi Dile Geirmekten
Beni Umursamamasın dan
Yoruldum gardaş Yoruldum İşte

Tam Buldum Derken Bulduğum Yerde
Kaybetmekten,
Üç Şeyden Yoruldum
Affetmekten,
Hayal Kurmaktan,
Bunları Yaşadıkca Ağlamaktan Yoruldum
O Kadar Yoruldum O Kadar yoruldum ki,
Kalbim Müsait Bir yerde Dursa da
Dinlensem Dedim
Yoruldum gardaş Yoruldum işte yoruldum

Güçlü Görünmekten, Ayakta Durmaktan
Yoruldum, Yoruldum İşte
Şimdi Bu Yorgun Yüreği Hüzünlü Kederi
Benim Değilmiş Gibi, Kimseler Görmeden
Yol Kenarına Bıraksam
Kaybolsam Başkasında
Yormadan Yok Olup Gitsem Bu Diyardan
Sanki Mil Çekmişler Gözlerime
Görüyorum Ama Görmez Gibiyim
Yoruldum gardaş Yoruldum İşte

Şiir: Yücel Şen (Hazarca)
Tarih: 02.09.1995