Yoruldum Şiiri - Barut Can

İnsanı en çok nasıl anlatacağını bilememek yorar hayatta
Doğru kelimeleri seçememek
Doğru cümleleri kuramamak yıpratır ...
Bazen içinden çıkılmaz anlaşmazlıklara neden olur ...
Bazen istemeden de olsa derin yaralar açar insanın yüreğinde
Kendini ifade edememek zordur ...
Sonu çıkılmaz bir yoldur bu ...
Hüsrana kapılmanın umutsuzluğa varılmanın yoludur ...
Kimsesizleştirir insanı ...

Bende kimsesizim işte ...
Sana nasıl anlatacağımı bilmediğim için ...
Doğru kelimelerle doğru cümleler kuramadığım için ...
Hep nefret ettim bu yönümden ...
Ama inan çok yoruldum , çok yıprandım
Doya doya ağlamayalı ne kadar oldu ? ... Unuttum ...
Belli etmesem de çok yoruldum ...
Yoruldu kalbim ... Yoruldu bedenim ...
Anlatamadığım sevgim yoruldu ...
Yalandan gülmekten yüzümde ki kaslar yoruldu ...
Mutluyum, her şey yolunda diyen dilim yoruldu...
Peşin sıra koştuğum dizim yoruldu ...
Ellerini tutmak için fırsat kollayan ellerim yoruldu...
Belki gözlerimden anlar diye gözlerine kilitlenen gözlerim yoruldu...
Vallahi billahi çok yoruldum ... Bittim ...

Sen devam et hayatına ...
Benim artık dinlenmem gerek ... Belki de hiç uyanmayacakmışcasına...

12.03.2002 BaRuT