Yoruldum Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Üşüdüğüm Ağustos sıcağına
Ha bire köz olanlardan, yoruldum.
Feleğin zincirle ördüğü ağına.
Teker teker düşenlerden yoruldum.

Farklı farklı oyun, hile, desise.
Hepsi de insanlarda ne hikmetse.
Bekle düzelir dediler kismetse.
Türlü türlü yalanlardan yoruldum.

Meşrebi temiz olsun kafi dedik.
Yüzümüze gülene bizden dedik.
Sırtımızı döndük, hançeri yedik.
Çatal dilli yılanlardan yoruldum.

Yazık; ne hale düştü insanımız.
Şekil, şemal değil tabi kastımız.
Temizdir Bizim Türk islam kanımız.
Bu nâmı unutanlardan, yoruldum.

İnsanın elinde insan kanı var.
Kendisine emanet bir canı var.
Bu hayatın bir de öbür yanı var.
Dünyaya tapanlardan yoruldum.

AKÇA bir milletimiz vardı bizim.
İçimizdekiler etrafımızı sardı bizim.
Tek tek sakalımızı yoldu bizim.
Kucağımızda oturanlardan yoruldum.