Yoruldum Şiiri - İbrahim Selim

Yoruldum.

İhanetin bedelinden,
Yüreksizin yureğinden,
Asılsızın temelinden
Yoruldum.

Milyonların içersinde bin bir renkli donlar giyen,
İnsan için kuruşunu esirgeyen,
Doğruları hiçe sayıp,yalan,yalnış böhtan diyen,
İnsan gibi görünen o, insanlardan
Yoruldum.

Gerçeklerin ötesinde gerçek nedir bilinmedi,
Adaletten yazsamda ben kalemim hiç görülmedi,
Çivisi çıkmış dünyanın hiç bunlarda sövülmedi.

Kahpe yüzlü kahpe dünya,böyle geldin böylede git.
Varoş dedin,sarhoş dedin,sonrada gel bunlarla sen yarış dedin,
Takatımı elden aldın, sonra buna alış dedin.

Ben yenilmem biliyorsun,ben yıkılmak biliyorsun,
Amma artık savaşmaktan yoruldum.

İnsanların adaleti kayıp düşmüş kayiplarda,
Suratsizin suratında maske olmuş ayiplarda,
Dövran senin olsun dunya,yarınlara umut varda,
Umudumu benden alma artık senden yoruldum,
Yarışmaktan,alışmaktan, savaşmaktan yoruldum.

İ.Selim.