Yoruldum Şiiri - Ramazan Ateş

İçimden gelmiyor gülüp eğlenmek ,
Yoruldum, yaşlandım, bıktım ben artık.
Cahille uğraşmak, onca dil dökmek ,
Yoruldum, yaşlandım bıktım ben artık.

Hevesim yok idi dünya malında,
Ne servet, ne mal ne makamında.
Bir avuc mutluluk bulamasamda,
Yoruldum, yaşlandım , bıktım ben artık.

Dünyanın kahrını sanki ben çektim,
Çocukluk görmedim, gençliği geçtim ,
Ne zaman yaşlandım, ne zaman çöktüm?
Yoruldum, yaşlandım , bıktım ben artık.

Ardımdan ağlayan olur mu bilmem,
İyi bir adamdı derler mi sanmam.
Bu gün gözüm kapansa, zerre yanmam.
Yoruldum, yaslandım, bıktım ben artık.

Ne sitem ne isyan olmasın haşa.
Boşa yaşadım, hemde çok boşa,
Dön deseler geçmişe , dönmem asla.
Yoruldum, yaşlandım, bıktım ben artık

Sanmam ötede huzur bulsun beni?
Yol mu yaptırdım ben, cami mi hani?
Ruhuma fatiha okunsa bari!
Yoruldum, yaşlandım bıktım ben artık.

Wageningen/2020