Yoruldum Şiiri - Eda Bilgin

Yoruldum biliyor musun, her gece sessiz sessiz ağlamaktan
İsmini her köşe başında bir tabelada okumaktan,
Hiçbirşeyini unutamamışken, ayrıldığımızı hatırlamaktan
Kabuk bağlayamadan, yaramı tekrar tekrar kanatmaktan

Yoruldum biliyor musun, aynadaki yansımamdan
Bi’çare umut bekleyip hep umutsuzluk ile sınanmaktan
Bir zamanlar yanında gülen gözlerimi, her gün ağlatmaktan
Yoruldum biliyor musun, yanında uyuyan ben olamamaktan

Yoruldum biliyor musun, “acaba aklında mıyım”
“Bir kez beni düşünüyor mu” diye kendime sormaktan
Her tanıdığım yeni adamda, “sana benzer mi” diye hayıflanmaktan
Kalemi elime aldığımda sana şiirler yazmaktan, yoruldum

Yoruldum biliyor musun, gözlerimi kapattığımda karşıma çıkmandan
Çalan her duygusal şarkıda seni bulmaktan
Okunan bütün aşk şarkılarını sana yazılmış sanmaktan
Yoruldum, bunca yılın üstüne hala kopamamaktan

Yoruldum, dudaklarım gülümserken insanları kandırmaktan
Gülmeye, sevmeye, sevilmeye hasret yaşamaktan
Yoruldum , seni hatırladıkça temizliğe sarmaktan
Senli anılarımla köşe bucak saklambaç oynamaktan

Yoruldum biliyor musun, yüzünü güldüren ben olamamaktan
Seninle aynı şehirde bile yaşayamamaktan
Adının geçtiği filmlerde, dizilerde televizyonu kapatmaktan
Sana yazılmış gibi, aşka dair her şiire lanetler yağdırmaktan

Yoruldum, dualarımın karşılıksız kalmasından
Kalabalıklar içinde yapayalnız kalmaktan
Yoruldum, gidişine hala, hala alışamamaktan
İçtiğim sudan, yediğim yemekten tat alamamaktan

Yoruldum biliyor musun, seni unutamamaktan
Sen duymadan, bilmeden doğum gününü kutlamaktan
Yoruldum, ölmeden cehennemi yaşamaktan
Okuyamayacağını bile bile, senin için hala şiirler yazmaktan,

Yoruldum biliyor musun, yollarında ruhumu kıvrandırmaktan
Hayatımın baharında ağır ceza ile yargılanmaktan
Yoruldum, yüreğime prangalar vurmaktan
Senle hergün ölüp, bir gün yaşayamamaktan, çok yoruldum, artık bırak beni.
Eda BİLGİN
06.05.2021