Yoruldum;
Gafilce avlandım aklımdan, delirdim iyice
Yürekliliğimden, söz geçiremedim yüreğime
Göz gözden geçti, kalbe baktı sevince
Kalbinin öfkesinden, kırgın düştüm yoruldum
Yoruldum;
Kendimi arar dururdum, arayıştaydım derince
Kendimden de vazgeçtim, sen kapımı çalınca
Aşkı hiç anlamazdım, ta ki gözlerine dalınca
İşte o gün yandım, sönemedim yoruldum
Yoruldum;
Güller diktim bahçeme, bakınca hatrın için
Her birini koparıp attı, küçücük bir esintin
Şimdi mevsim düzeldi kitaplarımda güllerin
Ne ektiysem olmadı, ben dikmekten yoruldum
Yoruldum;
Eskiden meşhurdu gülüşlerim, sevinçlerim
Bir hayli zayi verdim, kaldı geriye nefretim
Çünkü yitip gitti avuçlarımdan son saç telin
Kazanmaktan biçare kaybetmekten yoruldum
Kayıt Tarihi : 1.12.2020 21:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!