Yoruldum! Şiiri - Elif Yalçın

Yoruldum!
Anlatamamaktan, anlaşılamamaktan yoruldum..
Aynı kelimeleri döküp, değişmesini ummaktan yoruldum!
Sol yanımın sızısından,
Kelimelerin kifayetsiz kalışından,
Önemsenmemekten yoruldum!
Şiirlerimin anlatamadıklarından,
Gönlümün yangınında boğulmaktan,
Ve dahi yaşamaktan yoruldum!
Tutunduğum dalların tek tek kırılmasından,
Yaşama sevincimin azalmasından,
Parçaları birleştirip, toparlanmaya çalışmaktan yoruldum!
Güçlüyüm diye ayağa kalktığım her günden,
Dimdik ayakta durmaktan yoruldum...
Söylesene bana, kaç yorgunluk daha sığar insanın gönül mezarına?
Elif Adıyaman