Yoruldum. Şiiri - Halil Ales

....
Yorgun bir hayatım var
Çocukluğumdan kalma

Dar gelirli
Ve Uc uca eklenen
Dertler iyice üstümüze üstümüze gelirdi.
Zaten bize yetmeyen hep gelirdi..

Çocuktum anlamıyordum.
Neden benimde kırmızı bisikletim yoktu.
Şimdi anlıyorum.
O zamanlar herkeste olan bize çoktu.
İsyanda bilmezdim.
Öyle garip garip izlerdim.
Sanırdım ki
Onlar başka dünyadan.
Bizler bu dünyadan.
İlk orta lise derken.

Oyun adına ne geldiyse elimden .
Hepsine katıldım erkenden.
Artık anlıyordum.
Baba yetişemiyor
Yetiştiremiyor.
Ama gençtik giymesekte olmuyor.
Komşu teyzenin oğlu Hüseyin.
Ne vardı lan az giyseydin.
Cepleri yırtık ceketin.
Bize mi?
Kastin garezin.

Ha birde..
Karşı mahallede ki
Gözleri mavi saçları sarı
Yeliz'in
El izi kaldı hayatımda ki
Eksiklikte.
Çok mu zordu sevseydin
Evet çocuktuk ve ezikte.

Zordu velhasıl
Matematikte Fizikte.
Hep yüz alsakta
Hayat bilgisinde
Yüzü gülmez di
Hayatın.
Bitmezdi attığı çizikte.

Neden aklıma geldin..
Yine hüzün kapısı
Açık kalmış benim
Çocukluğumdan kalma
Kırmızı hayallerim...
29\06\2019 Halil