Yoruldum Şiiri - İsmail Nerimanoğlu

ağlamak
bir hüznün belki de bir sevincin melodisi
duygular kaktüs kaktüs
imrenirken çocuklar
her oyuncak bir kavganın hatırası

baba elimi bı
rak
ma
gönlüm niye karanlık anne
herşey neden anlık
gülüşün
kırış kırış
düşlerim düşmeye görsün
makyajın akıyor farkında mısın

kahkahalarla ağlayışın
ruhunun mengenesinde ıstırabın gülüşü
dalında solan gül
bülbül keyfinde

baba sahi
sen neden bu kadar iyisin
ellerim ellerinde galaksideki gezegen gibi
duruşun dağın dünyaya kök salmış hali

bana bir masal anlat baba
romanlardan yoruldum