Sabah kalkıp, yüzümü yıkamak için aynaya baktığımda yüzümdeki çizgilerin gittikçe çoğaldığını fark ettim.
Saçlarımda ve bıyıklarımdaki beyazların sebebinin kendim olduğumun bilincindeyim.
Herkesi, kendimden daha değerli gördüm.Ağlayanla ağladım, gülenle güldüm. Derde ortak acıya yoldaş olduk.
Başkaları üzülmesin diye kendimizi ne kadar üzdüğümüzü,neler yaptığımızı neleri görmezden geldiğimizi,
Fakat kendimizi mutlu etmek için hiç bir şey yapmadığımızı düşündüm de; boşa harcadığım çabalara ve zamana üzüldüm
..........
..........
Kayıt Tarihi : 18.11.2017 19:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
