Yoruldum Şiiri - Ramazan Özerli

Ufakdan beri hizmetim hep ülkeme.
Lafdan anlamayana anlatıp yoruldum.
Başkaları gibi mutluluk ver topluma.
İnsanlar laf anlamıyor artık yoruldum.

Çalışın üretin yen dedim doyana kadar.
Çalışsak ne faydası beleş ne güne durur.
Yan gelip yatanda çalışanda ekmek yer.
Üretimin faydasını anlatmaktan yoruldum.

Er kalk kısmetin bol olur üret dedikce.
İnsan mutlu olurmuş az daha yattıkca.
Öküz çifte giderdi hafifden hoh deyince.
Cahile laf anlatamamaktan yoruldum.

Atları harmana koşup hay huy ederdik.
Dirgen vurup sapı yabaya saman yayardık.
Kasara döven koşar atlara gem takardık.
Harmanda geçen günü düşünüp yoruldum.

Geçen günler ömrümü tek tek bitirdi.
Merhabalarda eskiden hal hatir bilinirdi.
Karagün de yapılan iyilikler hep bilinirdi.
Şu günlerde kötülük bulmaktan yoruldum.

Ramazan ım iyiliğin durumu dürülüyor.
Her şey ortada saklasan da görülüyor.
Gerçekci olmak lağzım gerçek duruyor.
Her şeye kafa yormaktan yoruldum...
28.01.2017