Hayatın kahrını; hergün çekmekten yoruldum,
Kadere isyan edip, hergün içmekten yoruldum,
Her günün acısından, derdinden yoruldum,
Feleğe boyun eğmişim; çünkü, karşı gelmekten yoruldum.
Hayat akıp gidiyor, ben yoruldum,
Dünya dönüp duruyor, ben yoruldum,
Güneş doğup, batıyor,ben yoruldum,
Ömrüm geçip, gidiyor ama ben yoruldum.
Yaşamışım hayatı; bazen acı, bazen tatlı ama yoruldum,
Bazen ağlamışım, bazen gülmüşüm; ama yoruldum,
İsyan etmişim bazen kadere, bazen şükretmişim halime; ama yoruldum,
Hayatın cilvesinden de nazından da çok yoruldum.
Aşka boyun bükmekten, hayatın nazını çekmekten yoruldum,
İki yüzlü insanlardan, sahte dostların yalanlarından yoruldum,
İnsanları aldatıp, kandıran; namert insanlardan yoruldum,
Haksızlık yapanlardan, zulüm edenlerden yoruldum.
10.12.2005
Atilla GözüküçükKayıt Tarihi : 10.12.2005 02:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Artık nohut mu biçen..Kayalar'a koşup suya mı giden..
bir elinde kazma bir elinde kürek bahçeyi mi eşen..
Yoksa ben ekmekliği garaj yapacağım bana yardım mı eden..
orasını ben bilmem..
TÜM YORUMLAR (1)