Çaresiz dertlere düşüp durmaktan
Ah çekip göğsüme yumruk vurmaktan
Ben kendi yaramı kendim sarmaktan
Kara talihimden hesap sormaktan
Yoruldum
Kartal iken sinek kırdı kanadım
Kaybolan yılları boşa aradım
Hiçbir türlü alamadım muradım
Çok sınayıp kendimi, de; anladım
Yoruldum
Dertler avcı oldu, ben yorgun ceren
Nere sığınayım? Kime sırt verem?
Feleğin sillesi ensemde her dem
Gençliği de elden uçurdum, nidem?
Yoruldum
Türkmenoğlum, bezer oldum canımdan
Sevdiklerim tozar oldu yanımdan
Hep dikenler derdim gönül bağından
Bıktım gayri hayatımın halından
Yoruldum
Ekim 2002 Berlin
Abuzer Yılmaz TürkmenoğluKayıt Tarihi : 19.5.2015 15:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abuzer Yılmaz Türkmenoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/19/yoruldum-328.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!