Kapısını
Artık kapatacağım, gönül yenik düştü bu savaştan
Yüreğimin karanlık geçitlerinde, siyaha sarılacağım.
Örümcek tutmuş eski zamanların tozunu alma vakti.
Çoktandır gözüme düşen karanlıkların buyur ettiği
Gönlümü sonsuz bir yasa ve her şeyi aşka bağlayan
Huzur kapılarını, artık bir daha açmayacağım.
Yoruldum...
Hataları ayıklamaktan, günler ağır geliyor nedense
Gölgeleri karıştırıyorum, aklımın içinde doğrularım kayıp.
Suretler o kadar çirkin ve itici ki
Sevemem kimseyi, aşk bir düzenbaz!
Yitirdim inancımı
Yaşamak mı götürmek mi bu hayatı böyle
Yalan yok! Taviz yok! En kötüsü içimde ben yokum.
Yokum işte! Tutulmuşum yağmaya farkında olmadan
Azalmışım, her şeyi yitirince anladım.
Kayıt Tarihi : 15.11.2014 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/15/yoruldum-302.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)