Yoruldum Şiiri - Mehmet Çoban

Ekmeğimizi suyumuzu eşit bölüştük çıktık yola
Acıkıp susayınca eşitlik inancımız oldu hava
Kimimiz çok içti, kimimiz az
Kimimiz çok yedi, kimimiz az
Denge bozuldu, idealler ince saz

O günden bu güne yeter anlayışına inandım
İnsana, insanca yetmesi gerekeni savundum

Aç gözlü, tok gözlü arasında dolandım
Tevekkül ile hırs arasında denge aradım

Buldum, bulamadım
Yordum, yoramadım

Gövdeye baktım dev gibiydi
Yediği ekmek bir dilimdi

Gövdeye baktım çelimsiz, bücürdü
Ortalıkta ne varsa silip süpürdü

Anlam veremedim
Anlatıp deremedim

Eşitlik hülyasındaydı kavgam
Matematiksel değil,
Yaratılıştı, sosyolojiydi, siyasiydi ortam
Formüller uyuşmadı
Sonuçlar buluşmadı

Kelimelerde eridim anlamak için
kelimelere büründüm anlatmak için

Ne anladım, ne anlattım
Sadece kısır döngüde kendimi bunalttım

İşe siyaseti, ideolojiyi, dini karıştırdım
Yalanımla, her birini barıştırdım
Yalan yılan oldu karşımda
Zehirledi beni gerçek yaşamda

Zehirler içinde, zehir zemberek oldum
Hayat geldi gidiyor artık yoruldum

14.09.2013 - İzmir